YENİ BİR BAŞLANGIÇ

Merhaba değerli okuyucum, uzun zamandır böyle bir giriş yapmıyordum yazılarımda. Her neyse sana bugün yeni aldığım karardan bahsedeceğim. Uzun zamandır sorunlarımın üstesinden gelemediğimi gören annem kendi isteğim doğrultusunda beni bir psikologla görüştürmeye karar vermişti. Aslında tamamen karşı olsalar da -hem annem hem babam- ben çok ısrar ettiğim için kıramadılar beni. Annem uzun araştırmalar sonucu Bursa'nın en iyi psikoloğunu bulduğunu söyleyince yanıma gelip, nedensizce çok sevinmiştim. İnsan hiç psikologa gitmek için mutluluk duyar mı?! Sandığım şey şuydu aslında, sanki psikologla konuşunca var olan dertlerimin hepsi birden yok olacak ve ben hayatıma mükemmel bir şekilde devam etmeye başlayacağım. Halbuki öyle bir şeyin mümkünatı olmadığını yeni yeni farkına varmaya başladım. Önüme her engel çıktığında beni düştüğüm yerden kaldırması için birine ihtiyaç duyarsam hayatta hiçbir zaman kendim mutlu olmayı başaramam ve hep birilerine muhtaç bir şekilde yaşamımı sürdürmek zorunda kalırım. Ve bu benim en nefret ettiğim şeydir. ''Birine muhtaç olmak'' Sanki ben kendime yetemeyecek kadar aptalmışım da biri mutlaka yanı başımda durup beni kontrol etmeli. 20 yaşındayım ve sanırım şu psikolog düşüncesi  saçmalığından bir an önce kurtulmalıyım. Dün terapi olsun diye abimlerle bir sinema keyfi yapalım dedik. Onların alışveriş merkezine gelmelerini beklerken uzun zamandır okumadığım kitapların merkezi olan D&R'a bir göz atayım dedim. Hemen çok satanlar kısmına ilerlediğimde gözüme çarpan kişisel gelişim kitabını aldım elime. Okumaya başladıkça, psikologa değil de kitaplığa ihtiyacım olduğunu gördüm. Yeni formatımın aklıma gelişi de burada başlıyor. İnstagram ve blogumda, her hafta bir kitap okuyup onlar hakkında düşüncelerimi yazacağım. Bu aralar kendimi iyi hissetmediğimden roman okurken karakterlere ve olaylara odaklanamadığımı fark ettim. O yüzden bu hafta okuyacağım kitap sorunlarımı çözmeye yönelik bir kişisel gelişim kitabı olacak. Fazla olmasa da okuyucu kitlem sorun değil. Sana bir ışık olsam yeter :)


Geçelim bu haftaki kitabımıza, adı:
Ustalık Gerektiren Kafaya Takmama Sanatı
''Pozitifliği boşver diyor,'' Mark Manson.''Dürüst olalım, bazen her şey çok kötü gider ve bununla birlikte yaşamamız gerekir. Hayatımızı düzeltmenin yolu limonlarla limonata yapmak değil, midemizi limona dayanıklı hale getirmektir.'' diyor. 
Kitabı ilk elime aldığımda sayfa 8'de bulunan bir cümle çok dikkatimi çekti. Manson şöyle başlıyordu cümleye ''Teksas'da şöyle bir deyiş vardır:''En yüksek sesle havlayan köpek en küçük köpektir. Kendine güven duyan biri kendine güven duyduğunu kanıtlama ihtiyacı hissetmez. Durmadan bir şeyin hayalini kurarsanız, durmadan aynı bilinç dışı gerçeği güçlendirirsiniz: Hayalini kurduğunuz şey değilsiniz ya da ona sahip değilsiniz.''