Şarap Misali
Şarap misali bir aşk isterdim, yıllandıkça güzelleşen.. Hiç şarap içmedim ama duymuştum bir yerlerden tadına doyum olmazmış.. Yıllandıkça güzelleşirmiş.. Sahi insana verilmedi şaraba verilen şu değer. Yıllandıkça değerlenmek yerine nankörü oldu insan aşkın.. Başkalarını aradı, yetmedi ona her şeyini bildiği, tümüyle tanıdığı kadınla olmak.. Yıllanmış şarabın fiyatı bile diğerlerine göre pahalı olur ya hani insan insanı harcadı yıllandıkça beraber.. Her yılla birlikte kalbindeki değerden de eksildi azar azar ama sürekli.. Neden yani? Şarap daha mı değerli bir insanın kalbinden. Şarabı bir anlık heves için içerler içenler. Bir anlık heves için girer o günaha insan. Sırf farklı bir şeyler aradığı için. Alışılmışın dışındakileri merak ettiği için. En önemlisi de yasak olanın cezbedişi bir hayli çok olduğu için. Peki ya insan? Niye kendininkini yıllarca sevene sadık olmak yerine ondan sıkılır? Yeni biri tarafından sevilmek niye daha çok hoşuna gider ki? Sanki o yıllarca verilen sevgi yeni olana göre niye değersizleşir? Bende bunu anlamıyorum işte. İnsanoğlu işte şarabın yıllanmışını baş ucunda tutar da yıllanmış sevgiyi bir kalemde siler atar. Şarapta kıymeti olan senelerin sevgide zerre değeri kalmaz aksine kıymetsizleşir.. Şarap misali sevilmek umuduyla.. Yıllandıkça kıymet bilinen sevgilerle kucaklaşman dileğiyle.. Hoşça kalasın..
Şarap ile sevgi. doru bir karşılaştırma olmamış. Neden? Çünkü bizlere matemetikte ilk öğretilen kural "Elmalarla armutlar toplanmaz" olarak öğretildi. Rakı ile şarabı topla, böl, çarp, çıkar... ama sevgi ile olmaz. Sevgi ile nefreti al, topla, çarp, çıkar. Ama likörle olmaz.
YanıtlaSilPek çok insan aşkın bir göz kırpma süresi, sevginin ise heybedeki muhabbet bitene kadar olduğunu kabul etmez. Acı gerçek bu. Aşk bir sarhoşluk halidir, gelir ve geçer. sevgi bir paylaşım durumudur. paylaşım biterse sevgi de biter. Aşık olan insanlar hemen sever birbirini. Sonra başlarlar paylaşmaya. Aile anıları, okul anıları, Askerlik anıları, iş tecrübeleri, okunan kitaplar, dinlenen müzikler, izlenen filmler, turistik geziler... Ama bir süre sonra konuşulacak eski konular biter. yeni konular zaten beraber yaşanmıştır. keşfedilecek hiç bir şey kalmamıştır. "Çok muhabbet, tez ayrılık getirir" derler ya, doğrudur. sabırsızca saçarız sevgi cephanesini. sonunda biter.
Peki ya şarapta durum nedir? Üzüm suyudur şararp ilk sıkıldığında. Henüz bir çiçek tomurcuğu gibidir. Şekilsiz bir boncuk gibidir ya hani çiçek tohumu... Şıra da şarap olmadan önce alelalede bir meyve suyudur. Tomurcuk çatlar, toprağı deler, dal verir, yaprak verir, dalları tomurcuklanır, ve bir gün çiçek açar. Sabırla beklersin çiçeğin kokmasınız. Şarap olacak şıra mayalanır, ekşir, kötü kokar, zamanla durulur. içindeki bakteriler üzüm suyunu mayaladıkça ölür. Öldükçe tatlanır, tatlandıkça bakteriler ölür. Şarap uyuyarak güzelleşir. 10 yıl sonra muhteşem olmaya başlar. Oysa sen insan olarak onyıl yaşayıp, yaşamayacağını bile bilemezsin. Beklersin. Ömrünün bir kısmını hayal ile berkitirsin. Şarabın tadına hasretle, sabırla, merakla ulaşırsın. Sevdiğin insanla paylaşmak için acele ederken, şarabın tadına varmak için beklersin. sevgi eskidiğinde; şarap ışıldadığında saatler ortak çalışmaya başlar. sevgide kaybettiğin rengi şarapta bulmaya çalışırsın.
İşte bu yüzden şarap ve sevgi kıyaslanmaz. Kıyaslanamaz. Doğaya terstir. Ama belki, sevdiğinle şarap içersen bir şansın daha olur. Kim bilir?