MUHAYYİLE

Merhaba değerli okuyucum :) hoş geldin,
Bugün yeni formatımla devam edeceğim. Bazen anı türünde bazende bu şekilde yazmayı düşündüğümü önceki yazımda da belirtmiştim. Bugün ki konumuz ''Muhayyile''. Bu güzel kelimemizin anlamı ise; olmamış şeyleri zihinde kurma, hayal kurma gücü. 
Aslında bu sözcüğü kendimle çok bağdaştırıyorum. Çünkü insan ilişkilerimde bu sözcüğü hayatımda yaşıyorum. Ve fark ettim ki bu hem ilişkilerime hem de kendime çok zarar veriyor. Kimi muhayyile yeteneğini iyi anlamda hayata geçirip mükemmel kitaplar ve filmler kurgulasa da ben hayatımda bunu sadece güvensizlikten dolayı yapıyorum. Çünkü güveni insanlara dağıttıkça size bir şey kalmaz. Haliyle güvendiğiniz dağlara olabilecek bütün doğal afet olayları olmuşsa artık bazı şeyleri koyveriyorsunuz. Önceden, hayatınıza giren insanların çıktığını gördüğünüzde karalar bağlarsınız daha sonra aylar seneler geçer ve hayatınızdan o kadar çok insanı çıkartmış olursunuz ki artık olsa da olur olmasa da demeyi öğrenmişsinizdir. Artık hayat felsefeniz '' Ben zamanın da kimleri çıkarttım hayatımdan sen gitsen ne olur?'' olmuştur. Biliyorum belki de insanlara duyduğum güvensizlikle çok kişi kaybedeceğim ya da bir bakıma kurtulacağım ama beni olduğum gibi kabul etmiyor ve o güvensizliğimi bahane edip benden vazgeçiyorsa istediği yere gidebilir zaten. Ben biliyorum ki günü geldiğinde yaralarıma merhem olup yeniden güvenmemi sağlayacak, kimilerinin üzerinde tepinip kırdığı bu kalbin parçalarını tekrar birleştirip sadece ona ait olmasını sağlayacak biri çıkacak karşıma. Bu yaptığım muhayyileleri pozitif yöne çevirecek ve kendimi yeniden değerli hissetmemi sağlayacak o kişi. Ve ben sabrediyorum, doğru kişinin gelmesi için. Her yazımda da belirttiğim gibi her şeyin bir zamanı vardır. Velhasıl kelam muhayyilelerinizin ne tarafa dönük olacağı sizin elinizde. Siz nasıl düşünürseniz zararı da size yararı da. Umarım yazımı beğenmişsinizdir. Hoşça kalın :)