Unutma! Vaktinden Önce Çiçek Açmaz :)

Merhaba yazımı okuyan mükemmel şahıs :) seni tanımıyorum ve sende beni tanımıyosundur belki. İçimi bu kadar rahat dökebilmemin sırrı da burada saklı bence. Her neyse bugün ki konum kendi içimde yaşadığım en önemli sorunlarımdan biri; ''yeni bir insan''. Çoğumuzun hayatta kendini korumak için kalkanları vardır. Kimimizin gülüşleri, kimimiz aslında çok duygusalken umursamaz bir tavır takınır kimimizde yeni insanları hayatına sokmaz. Ben en sonuncu gruptanım işte. Artık o kadar yoruldu ki kalbim hiçbir şeye üzülemez oldum, umursamayı bıraktım. Eskiden olsa haklı da olsam özür dilerdim şimdiyse hayatımdan giden gidene. Çünkü artık çabalamıyorum hayatımda kalması için birinin. Sırf yanımda biri olsun da kafa yapımız uyuşmasa da, yeter ki yalnız kalmayım diye bir düşüncem yok. Yalnızlıktan korkmuyorum çünkü. Kendi kendime de eğlenip mutlu olabildiğimi fark ettim. Ve bu farkediş benim miladım oldu. Ne zaman çabalamayı bıraktıysam o insan gittiği gibi geri geldi. Çünkü bazı şeyleri yeniden kazanmak istiyorsan boşvermen, umursamaman gerekir. Haketmediğin şeyleri yaşatıpta bir başına bırakmışsa hele o zaman hiç üzülme. Sorgulama da, çünkü onun senin hayatından gitmesi gerekiyormuş senin ondan kurtulman gerekiyormuş onsuz daha mutlu olacağını görmen gerekiyormuş ki o hayatından çıkmış. Hayatına giren her insanın bir görevi var, çıkanın olduğu gibi. Belki şu an umutsuzsun, hevesin kalmamış ama merak etme öyle biri gelecek ki kaybolan o umudun yeniden yeşerecek. Birine geldiği için ötekine de gittiği için şükredeceksin. Bunu ilk başlarda anlayamazsın belki ama vardır Hak'kın bir bildiği. Sen sadece sabret. Zamanı geldiğinde kimi gidecek kimi de onun boşluğunu doldurmaya gelecek. O zaman iyi ki diyeceksin. Bir zamanlar kaybettim diye üzüldüğün insana kurtulmuşum gözüyle bakacaksın.  Sen sadece sabret, Unutma vaktinden önce çiçek açmaz :)